Een huisje aan het bos

Een falurood geverfd houten huisje in het bos, dat was onze droom toen we naar Zweden trokken. Liefst op wandelafstand van het meer en als het kon niet té ver van een beetje beschaving. Mijn eisenlijst was lang, dat besefte ik. Hier en daar was ik wel bereid om een toegeving te doen. Maar het belangrijkste en tegelijkertijd het moeilijkste zou zijn… Geduld!

 

Toen we besloten dat Växjö de omgeving was waar we ons zouden vestigen, kozen we in eerste instantie voor een huurappartement. Lekker centraal, makkelijk om alle praktische dingen te regelen. En bovendien dichtbij PhiL zijn werk, een school voor de kinderen en een plaats waar ik Zweedse lessen zou kunnen volgen. Maar omdat het appartement gemeubileerd was en we wisten dat het slechts een zeer tijdelijke oplossing zou zijn, werd het nooit echt onze ‘thuis’.

 

Dromen van…

De drang naar een huisje wat meer på landet dat we konden inrichten zoals we het wilden werd groot, erg groot. Maar het aanbod op de huurmarkt bleef helaas zeer beperkt. Een huis in de stad hadden we in België al. Been there, done that. Ons leven in Zweden zou er anders uitzien, te beginnen met een huisje dichtbij de natuur. Ik droomde van zicht op het bos, een wandeling langs het water, eigen groentjes in de tuin, gezellige avonden aan het haardvuur, … Veel eisen. Can’t help myself 😉

“Ik droomde van zicht op het bos en wandelingen aan het meer”

Huisje aan het bos

Tot op een mooie dag de mama van een collega van PhiL besloot permanent bij haar vriend in te trekken en haar oude, maar gezellige huisje op zo’n 20 minuutjes van de stad vrij kwam te staan. Ze wilde het graag verhuren aan een familie die er evenveel van zou houden als zij en haar dochter altijd hadden gedaan. Het is een houten huis, niet falurood, maar Pipi Langkous geel. En niet ìn het bos, maar wel àan het bos (lees: je wandelt vanuit de tuin zo het bos in). Op wandelafstand van het meer, met een gezellige haard én een serre in de tuin.

Een match made in heaven? We zullen zien. Maar het voldoet alleszins aan een groot deel van mijn wensenlijstje 😉

 

Duurzame thuis

Ik kijk er enorm naar uit om van het kleine oude huisje een gezellige thuis te maken. Omdat we onze meubels in België lieten en ik fan ben van duurzaam, ga ik de uitdaging aan om zoveel mogelijk tweedehands spulletjes te vinden die passen bij het huis maar toch praktisch zijn voor een gezin van vier. Gelukkig zijn de Zweden ook een duurzaam volk en is weggooien niet aan hen besteed. Blocket, het Zweedse antwoord op 2dehands, staat vol dingen die klaar zijn voor een tweede leven. En dan heb je ook nog de befaamde loppis. Héél populair hier! Je kan het best vergelijken met een rommelmarktje. Soms georganiseerd op een plein in het dorp, maar evengoed gewoon bij iemand thuis. In de zomer zie je de bordjes met loppis overal langs de kant van de weg staan. Héérlijk! Intussen bestaan er ook digitale varianten, zoals een plaatselijke loppis Facebook groep.

“Gelukkig zijn de Zweden een duurzaam volk en is weggooien niet aan hen besteed”

Over oude kasten en groene fluwelen zetels

Die tweedehands spulletjes moeten natuurlijk een beetje passen bij de meubels die de vrouw des huizes laat staan (geen plaats voor in het huis van de vriend). Zoals de oude kast die een beetje in de weg staat in de smalle gang en de groene fluwelen 3-zit met 2 bijpassende fauteuils. Niet meteen mijn stijl, maar als ik de interieurboekjes lees is fluweel weer helemaal in. Die groene kleur matcht trouwens perfect met wat oud roze, kopertinten én hout natuurlijk. Totaal mijn ding niet, zei een kleurenconsulente in een ver verleden. Maar het past wel perfect in de natuurlijke setting waar ik van hou. En trouwens, van een beetje out of the box denken is nog niemand slechter geworden, toch?

 

Ik ben klaar voor de challenge en spendeer mijn dagen momenteel met kijken naar interieurprogramma’s en bladeren door magazines, ik herontdek pinterest en teken plannetjes. Veel plannetjes. Het wordt een serieuze uitdaging, zeker voor iemand met twee linkerhanden en een doorgaans dure smaak 😉 Maar het belangrijkste is aanwezig: tijd en vooral veel goesting!

 

To be continued!