Mei plasticvrij, ik kan het alleen maar toejuichen. Ook al doen we in ons gezin elke dag ons best om plastic te vermijden waar het kan, toch sta ik er dankzij dit initiatief nog nét iets meer bij stil. De campagne is nodig om het probleem aan te kaarten en in de media te brengen, zodat het iets wordt ‘van iedereen’. Want enkel allemaal samen kunnen we er iets aan doen.
Iedereen plasticvrij
Melig? Tja, een beetje waarschijnlijk wel. Allemaal samen, maar ook vooral ‘iedereen’. En daar wringt het schoentje vaak. Ik heb nog veel te veel het gevoel dat het vooral de happy few zijn die erover nadenken. Misschien moet ik zeggen ‘die erover kùnnen nadenken’. De gewone mens gaat naar de supermarkt en koopt fruit en groenten die ingepakt zijn in plastic. Liggen de wortelen of appels los in een bak, dan steken we ze gezamenlijk in een plastic zakje dat naast die bak hangt. Who’s to blame? De persoon die winkelt? Eerlijk gezegd, ik ben al blij dat die persoon fruit en groenten koopt om aan z’n kinderen te geven. Dat die man of vrouw niet naar een speciale winkel gaat om veel te dure herbruikbare zakjes te kopen en hiermee naar een andere verpakkingsvrije winkel gaat 20 kilometer verderop, dat verbaast me niets.
Willen we verandering, dan zullen er maatregelen moeten komen. Producenten moeten gemotiveerd (of verplicht?) worden om hun producten in een ecologische en gezonde variant te verpakken. Heb je geen verpakking nodig? Nog beter! Maar… -en het is een grote ‘maar’- wat ik het allerbelangrijkst vind is dat iedereen recht moet hebben op een alternatief. Het mag geen zaak blijven van die ‘happy few’.
Kleine dingen, groot effect
Hier in Zweden zie ik kleine dingen die gebeuren in de gewone winkels. In de buurtwinkel vlakbij de school van de kinderen vielen me onlangs twee dingen op in de afdeling fruit en groenten. In plaats van de plastic zakjes liggen er naast de bakken met verse waren papieren zakken. Perfect om fruit en groenten in te bewaren op weg naar huis. En wat meer is, nadien gebruik je ze voor de schillen van je wortels en heerlijke appels. Zakje vol, dan gaat het de container in die elke week door de stad wordt leeggemaakt. Iedereen hier sorteert, zelfs de kinderen op school. Het wordt van kleins af aan aangeleerd en het getuigt van respect voor de natuur. Van ons fruit- en groente-afval wordt biogas gemaakt waarmee de bussen in de stad rondrijden. Groen cirkeltje rond.
Mooi voorbeeld in de buurtsupermarkt
Sinds kort biedt de kleine supermarkt naast de papieren zakken ook herbruikbare varianten van Carrinet aan om fruit en groenten in te bewaren. Die lagen mooi in het zicht in de versafdeling. De winkelbediende zag me geïnteresseerd kijken en begon alle voordelen ervan op te noemen. Zakjes heb je nooit genoeg, dus besloot ik een pakketje met 4 zakjes mee te nemen. Aan de kassa werd ik nogmaals door dezelfde mevrouw bewierookt. Ze gebruikte de zakjes ook en was er super tevreden over.
De herbruikbare zakjes liggen mooi in het zicht bij het fruit en de groenten
Eerlijkheidshalve moet ik erbij vermelden dat ik de herbruikbare zakjes liever van organisch katoen had gezien in plaats van van polyester. Alles kan beter natuurlijk. Maar als ik eerlijk ben overheerste het euforisch gevoel. Het was een mooie stap in de goede richting. En vooral: het is er eentje voor iedereen. Voor de oude dame met de rollator, de zakenman in maatpak, de vluchteling met kroost, de technieker in werkuitrusting. Allemaal komen ze hier hun appels kopen. En allemaal krijgen ze de keuze uit twee milieuvriendelijke oplossingen. Ik ben dus niet alleen fan van Greta Thunberg, maar ook van de beleidsmedewerkers van de stad, de eigenaars van de supermarkt en vooral ook van de gewone Zweedse man. Want de planeet redden kunnen we alleen als iedereen meedoet.
