Waarom er meer vrouwen op televisie horen

Hier in Zweden probeer ik zoveel mogelijk de Belgische actualiteit te volgen. Wat schrok ik toen ik de onheilspellende berichten over het lot van vrouwen in de sportjournalistiek hoorde. Seksisme en grensoverschrijdend gedrag, daar is geen enkel excuus voor. Ik mag hopen dat we het hierover eens zijn. Maar dat je je telkens opnieuw extra moet bewijzen enkel en alleen omdat je een vrouw bent vind ik ook behoorlijk onrustwekkend. Is het naïef van me om te denken dat we deze fase wel voorbij waren? De oplossing: meer vrouwen in de sportjournalistiek!

Vrouwen in Rusland

Ik herinner me het WK voetbal in Rusland vorige zomer nog goed. Vlak voor we naar hier zouden verhuizen, stond er nog een huisruil avontuurtje op de planning. In Zweden natuurlijk. We vertrouwden op een goede internetverbinding om de avonturen van de Rode Duivels te kunnen volgen. De matchen werden uitgezonden op SVT, de nationale zender hier in Zweden. Wat ons toen al meteen opviel – naast het feit dat ook de Zweden het sportief niet slecht deden – was de aanwezigheid van vrouwelijke presentatoren en reporters. Een vrouw in de studio als presentatrice, een vrouw als co-commentator én een vrouw op het veld die de spelers mocht interviewen. Het feit dat het ons opviel, betekent dat wij het op de Belgische televisie niet gewoon zijn. Catherine van Eylen die het sportnieuws leest in het journaal of Imke Courtois die plaats mag nemen aan de tafel van Karl Vannieuwkerke blijven jammer genoeg uitzonderingen die bevestigen dat het een harde  mannenwereld is.

Fan van quota?

De ploeg schermgezichten die zorgde voor de verslaggeving van het WK op de Zweedse openbare omroep bestond uit 7 mensen: 4 vrouwen en 3 mannen. Ik heb m’n twijfels bij positieve discriminatie en ben in principe ook geen voorstander van opgelegde quota. Het blijft allemaal erg artificieel. Mijn naïeve ik komt weer boven en vraagt zich af of we niet wat meer ‘gewoon’ kunnen doen? Of het nu een vrouw of een man is die het sportnieuws leest, een interview doet of zorgt voor de verslaggeving, het gaat om de kwaliteit, toch? Als je op restaurant een lekkere maaltijd achter de kiezen hebt, vraag jij je dan af of het een man of een vrouw was die het klaarmaakte? Eerlijk?

Zichtbaar op televisie

Ik wil overigens niet beweren dat hier in Zweden geen strijd heerst tussen mannen en vrouwen. Helaas zijn ook hier de vooroordelen de wereld niet uit en zullen vrouwen wat harder moeten knokken dan hun mannelijke collega’s. Er ligt nog een lange weg voor ons, maar ze zetten wel stappen in de goede richting, hoe klein ze ook zijn. Wat de sportwereld betreft maken ze een duidelijk statement door meer vrouwen zichtbaar in de (sport)journalistiek toe te laten, en ook het Zweedse vrouwenvoetbal krijgt behoorlijk wat ‘exposure’ en aandacht. 

Maak een statement en laat meer vrouwen zichtbaar toe in de sportjournalistiek

Normaalste zaak van de wereld

Eigenlijk komt het erop neer om de verschillen tussen beiden seksen wat kleiner te maken en er wat meer ‘gewoon’ over te doen. Kunnen we dat afspreken? Ik wil niet meer verbaasd zijn als ik een vrouw zie die een topvoetballer interviewt. Een meester in de klas, een verpleger in het ziekenhuis en een vrouw als buschauffeur. Zo gek is het toch niet? Gelijkheid tussen de seksen staat al jarenlang hoog op de agenda van de Zweedse politiek. De dag dat we er ons geen vragen meer over stellen en dat het de normaalste zaak van de wereld is, dan pas zijn we goed bezig.